بعضی ها بیست سالگی می میرند، اما هشتاد سالگی دفن می شوند!
جلسه تمام شد، آقا پا شدند که از محل سخنرانی خارج شوند، طلبه ی جوانی با صدای رسا و با مُشتانی گره کرده ندا داد که:"از تو به یک اشاره، از ما به سر دویدن"
آقا برگشتند و فرمودند:" کار از اشاره گذشته"
دیدار با مردم قم92
"تا دهان بسته نشود، دل باز نمی شود و تا عبدالله نشوی، عندالله نمی شوی"
علامه حسن زاده حفظه الله
عن ابِی بصیرٍ عن ابی عبداللهِ علیه السلام قالَ سَمِعتُهُ یقولُ قالَ رسولَ اللهِ صلی اللهُ علیه و آله:«طوبَی لِعبدٍ نُوَمَةٍ عَرَفَهُ اللهُ وَ لَم یَعرِفُهُ النّاسُ اولئکَ مَصابیحُ الهدَی و یَنابیعُ العلمِ یَنجلِی عنهُم کلُّ فِتنةٍ مُظلِمَةٍ لَیسُوا بِالمَذاییعِ البُذُرِ وَ لا بِالجُفَاةِ المُراءِینَ»
ابوبصیر گوید: از امام صادق علیه السلام شنیدم که می فرمود: رسول خدا صلی الله علیه و آله فرموده اند: «خوشا به حال بنده ی گمنامی که خدا او را بشناسد و مردم او را نشناسند؛ آن ها چراغ های هدایت و سرچشمه های دانش هستند؛ به واسطه ی آن ها هر فتنه ی تیره و تاری برطرف گردد؛ آنان نه فاش کننده و پرده بردار از اسرارند و نه ناسپاس، ریاکار و خودنما.»
اصول کافی، جلد2، صفحه 225