فیلم رو دیدم، در همین حد برایتان بگویم که در انتهای فیلم اشک خیلی از دور و بری های من در اومد،
فیلم در مورد یک مادری بود که منتظره تا بچه ی خودش رو بعد از سی سال ببینه، بچّش رفته جنگ.
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
پی نوشت:
باید رفت و برای این فیلم های ارزشی هزینه کرد، چرا که همین رفتن ماست که باعث میشه کارگردان فیلم انگیزه ی ساخت فیلم های بعدی رو داشته باشه؛ دوستان و اطرافیان خودتون رو هم دعوت کنید.
1. چرا برنامه های تبلیغاتی در صدا و سیما زیاد شده است؟
(بعد از خبر ساعت 21، پخش قرعه کشی چای دبش از شبکه یک، جمعه شب قرعه کشی برنج آوازه در برنامه استودیو آوازه، قرعه کشی چای محسن هر هفته ساعت 22:30 در برنامه گلخانه و به همین ترتیب قرعه کشی فلان برند برنج و لبنیات و چای و...) چون دولت به صدا و سیما بودجه ای اختصاص نمی دهد.)
آقایون حاضر در مجلس کاری بکنید!
2. چگونه صدا و سیما مجبور می شود، تحت تأثیر خواسته های دولت حرکت کند، نه اصول و ارزش های انقلاب؟
دولت به صدا و سیما بودجه اختصاص نمی دهد؛ صداوسیما طبعاً موظف به رعایت اصول اساسی نظام است در حالی که دولت‌ها با اهرم بودجه می‌توانند نظرات خود را بر مدیران این سازمان تحمیل کنند.
با این اوصاف به نظر می‌رسد لازم است مجلس شورای اسلامی، بصورت جدی فکری برای بودجه‌ی سازمان صداوسیما کرد. چون در حالت فعلی فارغ از اینکه چه دولتی بر سر کار باشد، با قطع بودجه رسانه‌ی ملی یا باید به تریبون تبلیغاتی دولت تبدیل شود، یا آنتن خود را به حراج بگذارد.
در حالی که اساسا رسانه‌ی ملی باید بتواند آزادانه ضعف‌های دولت و دولتمردان و باقی دستگاه‌ها را بگوید و مشکلات را پیگیری کند. رسانه‌ی ملی با وضعیت فعلی و خلا قانونی موجود در مورد بودجه‌اش به جای اینکه تنها به رهبری پاسخگو باشد و تنها خود را ملزم به خطوط قرمز نظام بداند زیر بلیط دولت است. این البته ربطی هم به مدیریت
صداوسیما ندارد و از مشکلات ساختاری و قانونی نشات می‌گیرد. مشکلاتی که مجلس باید برای حل آن اقدام کند.
بنده دلم مى‌خواهد این جوانان ما شما دانشجویان؛ چه دختر، چه پسر و حتّى دانش‌آموزان مدارس - روى این ریزترین پدیده‌هاى سیاسى دنیا فکر کنید و تحلیل بدهید. گیرم که تحلیلى هم بدهید که خلاف واقع باشد؛ باشد! خدا لعنت کند آن دستهایى را که تلاش کرده‌اند و مى‌کنند که قشر جوان و دانشگاه ما را غیر سیاسى کنند. کشورى که جوانانش سیاسى نباشند، اصلاً توى باغ مسائل سیاسى نیستند، مسائل سیاسى دنیا را نمى‌فهمند، جریانهاى سیاسى دنیا را نمى‌فهمند و تحلیل درست ندارند. مگر چنین کشورى مى‌تواند بر دوش مردم، حکومت و حرکت و مبارزه و جهاد کند؟!
بله؛ اگر حکومت استبدادى باشد، مى‌شود. حکومتهاى مستبد دنیا، صرفه‌شان به این است که مردم سیاسى نباشند؛ مردم درک و تحلیل و شعور سیاسى نداشته باشند. اما حکومتى که مى‌خواهد به دست مردم کارهاى بزرگ را انجام دهد؛ نظام را مى‌خواهد با قدرت بى‌پایان مردم به سر منزل مقصود برساند و مردم را همه چیز نظام مى‌داند، مگر مردمش - بخصوص جوانان، و بالاخص جوانانِ دانشجویش - مى‌توانند غیر سیاسى باشند؟! مگر مى‌شود؟!
عالِمترین عالِمها و دانشمندترین دانشمندها را هم، اگر مغز و فهم سیاسى نداشته باشند، دشمن با یک آبنبات تُرش مى‌تواند به آن طرف ببرد؛ مجذوب خودش کند، و در جهت اهداف خودش قرار دهد! این نکات ریز را، باید جوانان ما درک کنند.
حضرت آقا دامت برکاته ۱۳۷۲/۸/۱۲
حاتمی‌کیا: نشان نوکری کریمه اهل بیت سلام الله علیها نصیب من شد.
خوب نوکری شدی، نوکری این آستان سروری تمام عالم است.
ای ول داری آقای حاتمی کیا...
ـ
امیدوارم خداوند این کارگردان را با شهدا محشور کند.
ـ
بابک حمیدیان:
"من سر سفره‌ای بزرگ شده‌ام که حرمت اسطوره‌های این سرزمین در آن نگاه داشته شده است."
وی پس از بوسه زدن بر چادر همسر شهید وصالی:
"دامن پاک مادران و همسران شهدا هیچگاه نمی‌گذارد که ما غافل باشیم."
مریلا زارعی:
سیمرغ برای من اشک مادری است که سال‌ها در انتظار بازگشت حتی یک بند انگشت فرزندش است.
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
پی نوشت:
سلام آقای رئیس جمهور، یک سؤال؛ شما بودید که گفتید: "هنرمند ارزشی و غیر ارزشی ندارد؟"
نیازی به پاسخ نیست، فهمیدیم که دارد؛ هنرمند ارزشی دارد خوبش را هم دارد، این یعنی هنرمند ارزشی.
